Wat staat er in de richtlijn ISO 21500:2012?

Als projectmanager kom je vroeg of laat in contact met de ISO-norm 21500:2012. Het is een richtlijn voor projectmanagement die in ruim dertig landen wordt gebruikt. Ondernemingen die aan deze ISO-norm willen voldoen, moeten op vlak van projectmanagement aan een heleboel eisen voldoen.

Doel van de richtlijn ISO 21500:2012

Met de richtlijn ISO 21500:2012 heeft men een leidraad gemaakt voor de vormgeving van projectmanagement in organisaties. Het beknopt document bevat uitgebreide beschrijvingen van processen en concepten die als “best practices” worden beschouwd. De richtlijn zelf benadrukt de voordelen van het naleven van de leidraad, namelijk:

• Het is voor projectmanagers eenvoudiger om aan internationale projecten, over verschillende bedrijven heen, te werken
• Het stimuleren van kennisoverdracht tussen projecten heen om de projectuitvoering te verbeteren
• Faciliteren van efficiënte aanbestedingen
• Projectmanagers een gemeenschappelijke structuur bieden (waardoor o.a. on- en offboarding eenvoudiger verloopt)

Van 5 procesgroepen naar 39 processen

In de richtlijn ISO 21500:2012 maakt men gewag van vijf procesgroepen (initiatie, planning, implementatie, controle en sluiting), tien subjectgroepen (factoren zoals kosten, tijd, stakeholders etc.) en ook van 39 processen die worden doorlopen. Het grootste deel van de richtlijn gaat over de beschrijving van deze processen waarbij de nadruk wordt gelegd op welke managementproducten er moeten worden opgeleverd, wat het doel is, wat het moet bevatten en welke activiteiten noodzakelijk zijn.

Wij hadden het eerder over de zes fasen van een goed project en daarbij zijn er uiteraard grote gelijkenissen met de internationale ISO-richtlijn. De initiatiefase waar zij het over hebben, komt ook bij ons terug terwijl hun planningsfase door ons wordt opgedeeld in een definitiefase, ontwerpfase en voorbereidingsfase. De door ons gehanteerde nazorgfase omvat de bepalingen van de controle- en sluitingsfase uit de ISO-richtlijn.

De ISO-richtlijn heeft een aantal beperkingen

In feite legt de ISO-richtlijn vooral een goede basis voor hoe projecten moeten worden vormgegeven en vormt het een vertaling van een internationale consensus over hoe een goed project eruit moet komen te zien, ongeacht of je het nu in vijf, zes of meer deelfasen gaat onderverdelen. Daarnaast heeft de ISO-richtlijn een aantal beperkingen en zet het gewoon een aantal lijnen uit om een eenduidige werkwijze te hanteren en zo internationale projecten in goede banen te leiden. Tools en technieken worden daarbij niet aangereikt, evenmin informatie over interpersoonlijke skills. In tegenstelling tot bij de PRINCE2-methode wordt het een en ander ook niet bekeken vanuit het perspectief van de organisatie of de klant.

Weinig problemen voor ervaren projectmanagers

Krijg je als projectmanager te maken met de richtlijn ISO 21500:2012? Neem het dan zeker door, maar je zal vast merken dat de principes eigenlijk al goed ingebakken zitten. Natuurlijk is het wel handig dat zowel jij als andere projectmanagers op één lijn zitten, maar anderzijds is daar meer voor nodig dan alleen een overkoepelende richtlijn. Hoe dan ook verwachten we weinig problemen en kan je gewoon verder aan de slag met de projectmanagementsoftware die je ook nu al gebruikt. Projectmanagementsoftware sluit nauwgezet aan bij de internationale methodieken en daar vormt de richtlijn ISO 21500:2012 nu eenmaal een vertaling van.